Pilot 16

Pilot 16

                

ร่างสูงค่อยๆไล่ต้อนร่างบางที่ออกจะขัดขืนซักเล็กน้อย จนต้องถอยกรูดจนหมดหนทางหนี ไม่ใช่ว่าไม่ยอมแต่ว่ากลัว กลัวจะเกิดอะไรไม่ดีเกิดขึ้น เรามีเขาเราก็อยากทะนุทนอมเขาให้ดีที่สุด

            “ขอนะครับ” คำขอที่ลู่หานเองไปสามารถปฏิเสธได้เลย มันทั้งเชิญชวน ยั่วยวน และเพรียกหา มันเป็นเสียงกระซิบที่เสียวซ่านไปทั้งตัว มือบางเลื่อนขึ้นไปคล้องคอร่างสูงอย่างหาที่ยึดเมื่ออีกคนเริ่มกอดรัดเขาแน่นขึ้น

            “ฉะฉัน..กลัว” แม้จะเดินไปตามเกมส์ของอีกคนแต่จิตใต้สำนึกกลับกลัวอย่างบอกไม่ถูก

          “อื้อออออ......” ค่อยๆโน้มหน้าลงไปจนกระทั่งริมฝีปากของทั้งสองถูกกัน ร่างสูงดูดปากร่างบางอย่างโหยหา เสียงร้องท้วงทำเอาร่างสูงต้องถอนริมฝีปากออก

          ยิ่งท้องด้วยแบบนี้แล้วมันทำให้ร่างบางตอนนี้มันดูน่ากินมากแค่ไหน เนื้อหนังมังสาตอนนี้มันนขย้ำมากที่สุดจะบีบจับตรงไหนก็แน่นไปเสียหมด ต่อให้ท้องอีกสักสิบคนเขาก็ทนต่อร่างนี้ไม่ได้หรอกนะ

          “เซฮุนนา....” เอ่ยเรียกคนรักอย่างออดอ้อน สายตากวางตอนนี้หวานเยิ้มจนน่าหลงใหลในสายตาของเซฮุน เห็นแล้วอยากจะกระแทกเอาเสียตอนนี้เลย

            “ว่าไงครับ” ถามในขณะที่ตัวเองยังคงไล่ขบกัดติ่งหูของอีกคน จนสร้างความเสียวซ่านให้แก่อีกคนได้เป็นอย่างดี

          “อ๊ะ......ซี๊ดดดดดด” ร้องครางออกมาเมื่อถูกร่างสูงใช้ฟันคมขบกัดเข้าที่ซอกคอขาวระหงส์ มันหงุดหงิดใจเหลือเกินเวลาเห็นคอขาวซึ่งไร้ร่องรอยใดๆ มันอยากจะประกาศให้โลกรู้กันไปเลยว่าไอ่กวางตัวนี้ ที่ชอบทำตัวพยศกับเขาตัวนี้เป็นของเขาคนเดียว

            มือทั้งข้างยังคงไล่วนไปทั่วแผ่นหลังบางเพื่อปลุกปั้นอารมณ์ของอีกคน ซึ่งดูแล้วก็เห็นว่าจะได้ผล เมื่ออีกคนเริ่มร้องเสียงซี๊ดเสียงครางออกมา ยิ่งกัดปากหักห้ามอารมณ์ของตัวเองด้วยแล้วยิ่งน่าฟัดเอาไปใหญ่

            นิ้วเรียวยาวเลื่อนไปปลดตะขอกางเกงขาสั้นที่แสนจะสั้นเสมอหูออกอย่างง่ายดาย เหลือไว้เพียงชั้นในสีขาวตัวบางเพียงตัวเดียว แต่ของบางสิ่งบางอย่างก็มักจะอยู่กับเราได้ไม่นานสุดท้ายมันก็ถูกทิ้งให้มันไปอยู่ด้วยกัน สภาพไม่ต่างจากกัน

            “หนูคือความรักของป๊ะป๊านะครับ” ก้มลงไปจูบหน้าท้องนูนๆของร่างบางด้วยความรัก

            ใบหน้าคมค่อยๆเลื่อนลงมาจนมาหยุดที่แก่นกายกลางลำตัวของร่างบาง ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างกอบกุมแล้วตามมาด้วยการรูดขึ้นรูดลง จนร่างบางครางเสียงกระเซ้าลั่นห้อง ร่างบางบิดตัวเร้าไปมาเพื่อต้องการการระบายของเหลวภายในที่เริ่มอยากปะทุขึ้นทุกวินาที

            “ซี้ดดดดดดด” กัดปากล้างอย่างห้ามปรามอารมณ์ของตัวเอง ในหัวสมองตอนนี้มันขาวโพลนไปหมด เรียวขาเล็กจากที่เคยแนบชิดติดกัน ตอนนี้มันเริ่มจะแยกออกจากกันประหนึ่งเป็นการเชิญชวนอีกคนให้รีบเข้ามาเร็วๆ

            ร่างสูงรีบถอดกางเกงของตนออกอย่างรวดเร็วราวกับมันเป็นเรื่องที่เตรียมเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว มือข้างหนึ่งก็จับเข้าที่แกนกายของตนที่ตั้งชูชันขึ้นมารูดขึ้นรูดลงสองสามที ก่อนจะค่อยๆจ่อเข้าไปที่ช่องปากทางรัก มันใหญ่มาก จนร่างบางแทบจะตั้งรับกับมันไว้ไหว อาจจะเป็นเพราะขาดการมีเซ็กด้วยกันมานานนับร่วมเดือน

            “อ๊ากกกกกกกก..... ฮะฮึก” ร้องครางลั่นเมื่อร่างสูงดันแกนกายของตนเข้ามาจนมิด

            จากสัมผัสเนิบๆช้าๆกลับกลายเป็นเร็วและรุนแรงขึ้น มือเรียวบางที่คล้องคอร่างสูงอยู่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นจิกเข้าที่แผ่นหลังของร่างสูงบอย่างกับระบายอารมณ์ทั้งหมดลงกับรอบจิกนี้

            “อืออออออ.....หืม” เสียงครางทุ้มกับความพึงพอใจตัวเองกับกำลังทำเอาร่างบางงุดหน้าเข้ากับแผงออกแกร่งเพื่อปกปิดความเขินอาย

            “อ๊ะ....ซะ เซฮุน นะนา....” ร่างบางตอนนี้ถูกร่างสูงช้อนตัวด้วยแขนแข็งแรงทั้งสองข้างของตน เนื้อแนบเนื้อ ไม่มีช่องว่างระหว่างคนรักสองคนนี้เลย

            ท้องทั้งห้องมันอบอวลไปด้วยเสียงครางหวานๆ ที่เรียกชื่อร่างสูงอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้ร่างสูงอยากจะ ‘เอา’ แต่ใจตนยิ่งนัก ยิ่งสวนกระแทกแรงไปเท่าไหร่แรงตอดรัดยิ่งรัดมากขึ้นเท่านั้น

            “บะเบา...เจ็บแล้ววววววว” เรียกเตือนสติคนที่เอาแต่ใจตนให้นึกถึงคนบางคนที่อยู่ในท้องของเขาบ้าง

            “ลู่หานอ่า.....แน่นจัง” ยังคงอยู่ในห้วงอารมณืของตัวเอง

            “อื้อออออ......ซี้ดดดดด ซะเซฮุน ไม่ห...ไหวแล้ว” เชิดหน้าขึ้น ร้องครางออกมา เห็นแล้วอยากจะเอาแต่ใจอย่างนี้ไปเรื่อยๆจัง เซ็กซี่โคตรๆเลยคนท้องเนี๊ยะ

            “ทนอีกนิดนะครับคนดี”

          “ไม่ไห......ว แล้วเซฮุ....น”

          เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นไม่รู้กี่ครั้งต่อครั้ง ไม่มีใครรู้ว่าทั้งสองมอบความรักนี้ให้แก่กันนานเท่าใด รู้แค่ว่าตอนนี้คนทั้งสองมีพยานที่รู้เห็นให้กับพวกเขาได้นั้นก็คือ ‘คนดี’ ที่รับรู้ได้ถึงความรัก ความอบอุ่น ความนุ่มนวล และอ่อนหวานที่คนที่สองมอบให้ แม้จะเป็นเรื่องที่หักห้าม แต่ข้อให้คนดีรู฿เอาไว้ว่าพวกเขาทั้งสอง รักและรอพบคนดีอยู่ทุกคืนวัน สวดภาวนาทุกคืนของให้คนดีนั้นแข็งแรง จนครบกำหนดแล้วเราคงจะได้เจอกัน วันนั้นหนูจะคือของที่มีค่าและสำคัญที่สุดในชีวิตป๊ะป๊าและม๊ะม๊าที่พระเจ้าประทานพรมาให้ ขอให้หนูแข็งแรงนะครับ ‘คนดี’

กลับไปคอมเม้นด้วยนะค่ะ

ให้กำลังใจกันนะ.....

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1112053&chapter=19

Pilot12 Special ParkByun

NC Special ParkByun

“อื้ออ! " ประกบริมฝีปากดูดดุนภายในจนคนตัวเล็กเริ่มดิ้นเมื่ออีกคนจับขาเรียวอ้าออกและสอดแทรกตัวเองเข้าไปแทนหว่างขากดลำคออีกคนโน้มใบหน้าลงมาบดจูบจนเกิดเสียงก่อนที่เสื้อตัวบางจะโดนละลาบล้วงไปทั่วแผ่นหลัง

“อะ….อา”

“ฮือ... ไม่เอา ออกไปเดี๋ยวนี้!!” มือน้อยปัดป่ายไปมา เขาไม่ต้องการแบบนี้เลย เขาไม่ได้ต้องการผู้ชายคนนี้ เขาเกลียดผู้ชายคนนี้

“ซื้อมาแล้วก็บริการฉันหน่อยสิ” ลิ้นร้อนไล้ไปตามซอกคออย่างคนเอาแต่ใจ ลมหายใจหอบถี่ของคนตัวเล็กในระยะใกล้ชิดขนาดนี้ทำให้เขาหัวใจกระตุกวูบ มันเซ็กซี่ปลุกเรียกอารมณ์กามของเขาได้ดีชะมัด

"อื้อ! อื๊อ!"

ร่างสูงเลื่อนมือข้างหนึ่งมาลูบไล้ผิวกายของร่างบางอย่างหลงใหลก่อนจะผละริมฝีปากออกมาซุกไซร้ซอกคอขาวทันที พร้อมทั้งฝากรอยแค้นไว้อย่างหนักหน่วง ก่อนจะขบเม้มที่ติ่งหูเพื่อกระตุ้นอารมณ์ร่วมให้กับร่างบาง

“อะ อื้ออ ปล่อย..”

ร่างบางครางออกอย่างแผ่วเบา อกเล็กแอ่นสะท้านรุนแรงเมื่อลิ้นร้อนๆไล้เล่นตรงติ่งเล็กสีชมพูสดที่กำลังตั้งชัน แบคฮยอนไม่เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไป เมื่อร่างสูงพยายามป้อนอารมณ์กามใส่ให้เขา

“ชิบ!ไม่มีถุงยาง” ร่างสูงพูดออกมาด้วยความหัวเสีย ชานยอลไม่ได้ตั้งใจจะมีอะไรกับใครเลยถึงจะมีแต่เขากับพบว่ามันหมดไปซะตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

“ไม่เอา ปะ..ปล่อยนะ”

ไม่ฟังคำร้องขอของอีกคนที่อยู่ใต้ร่างแต่กลับริดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของคนตัวเล็กออกจนเผยให้เห็นหน้าที่ขาวนวล ร่างสูงแอบลอบกลืนน้ำลายหนืดนั้นลงคออย่างยากลำบาก

“อย่าทำแบบนี้ อย่า...ฮะ ฮึก”

“ถ้าไม่ทำแบบนี้จะทำเอองหรือไง” กดจูบไปที่ริมฝีปากบางอย่างโหยหา ชานยอลมันคนโง่ คนโง่ที่ใช่แต่อารมณ์  คนโง่ที่ไม่เคยฟังคำร้องเรียกของคนตัวเล็กเลย

“อื้อออออออ” ร้องครางออกมาเมื่อโดนร่างสูงถอดจูบออก

ตอนนี้ส่วนบนของแบคฮยอนไร้ส่วนปกปิด ที่ถูกร่างสูงนั้นถอดออกแล้วทิ้งมันไว้ข้างๆ ชานยอลก้มลงใช้ปลายลิ้นไล่จากติ่งหูลงมาจนถึงยอดอกก่อนจะมองอกที่กระเพื้อมเข้าออกความถี่ของอัตราการเต้นของหัวใจที่เหมือนผ่านการวิ่งรอบสนามมาสัก10รอบ

"อ่ะ อื้อ.. อ๊ะ"

มืออีกข้างบีบขยี้ฐานเม็ดไตไปมาอย่างมันมือ จากนั้นมือหนาไล้เลื่อนลงไปยังหน้าท้องแบนราบก่อนไล้สัมผัสรอบสะดือเล็กจนร่างเล็กหดเกร็ง

“ต่ำๆแบบนายมันก็ทำได้แค่นอนครางใต้ร่างฉันนี้ล่ะว่ะ”

“เพลี๊ยะ!!!” ไม่รู้ว่าทำไมเข้าถึงใจกล้าแบบนี้ แต่คำพูดที่พูดออกมามามีแต่คำดูกถูกและเสียดสีกันทั้งนั้น  ชานยอลหันไปตามแรงตบ นี้รอบที่สองแล้วนะที่เขาโดนตบ

ชานยอลรวบมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กก่อนจะจัดการถอดเข็มขัดของตนเองออกมาแล้วจัดการมัดมือของคนตัวเล็ก เขาเคยถามสักคำไมว่ามันเจ็บเพียงใด ทรมานเพียงใด

ร่างสูงอุ้มคนตัวเล็กมาในท่าอุ้มเจ้าสาวก่อนจะเหวี่ยงลงบนที่นอนทันที เสียงสะอื้นตอนนี้ไม่ได้ทำให้อารมณ์โกรธของชานยอลลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นอีกเรื่อยๆ

“ทีกับฉันร้องไห้” มือหนาบีบที่ปลายคางอีกคน “ทีกับไอ่นั่นถึงหัวเราะมีความสุขกันดีล่ะ สนุกมากหรือไงว่ะเลยชู่กันลับหลังคนอื่นแบบนี้อ่ะ”

“ไม่ได้เป็นชู้ บอกว่าไม่ได้เป็น!!!!!”

“แล้วมันเป็นใคร(?)” ตะหวาดเสียงดังจนคนตัวเล็กกลัวถอยหนีจนตัวกับหัวเตียง

“ฮะฮึก.. พะพี่ชา..ย” ตอบเสียงสั่น เขาพูดความจริงออกไปแล้ว จะเชื่อกันบ้างมั้ยว่าเป็นแค่พี่ชายตามที่เขาพูดจริงๆ

“เสียแรงที่เคยคิดว่านายคือคนบริสุทธิ์” นั่งลงที่ปลายเตียงเอาเสียดื้อ คำพูดมันทำให้หัวใจของคนตัวเล็กสับสน ไม่เข้าใจในสิ่งที่ร่างสูงกับกำลังพูด “เสียความรู้สึกที่คิดว่านายคือคนที่ฉันอยากคบหาด้วย”

ไม่มีอะไรเงียบและบีบหัวใจไปมากกว่าวินาทีนี้อีกแล้ว เมื่อได้ฟังร่างสูงพูดออกมาแบบนั้นก็ยิ่งอยากจะปล่อยโฮออกมาให้มันหนักๆ มันจุกและเจ็บไปหมด เขาไม่ได้เป็นอย่างที่อีกคนคิดเลย เขาไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าเลยจริงๆนะ

“ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิด ฮะฮึก... ไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย” ขยับเข้าหาร่างสูง ค่อยๆเอื้อมมือที่ถูกมัดทั้งสองข้างไปแตะที่มือของอีกคน

ไม่ทันที่อีกคนจะได้ทันตั้งตัวก็ถูกร่างสูงกดจูบลงที่ริมฝีปากบางทันที มันทั้งเร้าร้อนดั่งอารมณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ และนุ่มนวลเหมือนกับความรู้สึกที่สับสนของเขา ปลายลิ้นร้อนสีสดแลบออกมาเกี่ยวกระหวัดส่วนปลายจนเสียงหวานหลุดฮือออกมาเบาๆ

“มะ..ไม่” พยายามห้ามอีกคนไม่ให้ทำอะไรไปมากกว่านี้ แต่กลับไม่มีทีท่าเลยว่าเขาจะฟัง

ร่างสูงถอดกางเกงของตัวเองออกเผยให้เห็นแกนกายตั้งชูชัน เขาจัดการชักเข้าชักออกที่แกนแกนของตัวเองสักพัก ก่อนจะก้มลงมาจูบคนตัวเล็กที่นอนร้องไห้จนน้ำตาที่ไหลออกมาจะเป็นสายเลือดอยู่แล้ว

“ฉันจะไม่ใส่ถุงยาง”

“อย่าทำแบบนี้”

ไม่ฟังแถมยังยัดแกนกายใหญ่พองโตเข้ามาในช่องทางด้านหลังของอีกคน จนต้องถ้อยหนีการรุกล้ำของอีกคน

“ฮึก..”

“มานี้!!” กระชากข้อเท้าให้อีกคนมาอยู่ใต้ร่างของตัวเองก่อนจะจัดการยัดมันเข้าไปทีเดียว

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกส์!!!” ร้องลั่นออกมาเพราะความเจ็บปวดที่ช่องทางด้านหลัง เลือดสีสดกำลังไหลย้อนลงมาตามหว่างขาขาว และนั่นก็เป็นสิ่งที่ชานยอลรู้ตัวว่าตัวเองนั่นผิดเสียเต็มประดา

“ไม่เคย(?)”

“เลว!!”

“...........” ร่างสูงไม่พูดอะไร เขาแช่แกนกายของเขาในช่องทางรักคนตัวเล็กไว้อย่างนั้นเพื่อให้ทุกอย่างปรับตัวและสภาพที่กำลังเผชิญอยู่เพื่อจะได้ชินและไม่เจ็บ

“ไอ่คนเลว!! ฮะฮึก ฮื่อๆๆ”

“ฉันไม่คิดว่า.....” เหมือนมีมีดร้อยเล่มปักเข้ามาทีหัวใจของตน

“พอใจนายแล้วใช่มั้ย(?) ทำสิ ทำเลย ตามใจนายเลย ฉันมันไม่มีค่าสำหรับนายอยู่แล้วนิ” ยิ่งประชดแบบนี้ชานยอลยิ่งรู้สึกผิด

“แบคฮยอน” เรียกชื่อคนตัวเล็กออกมาเบาๆ จะให้เขาหยุดตอนนี้มันก็คงจะไม่ได้ จะให้ทำต่อไปก็อีกคนจะเกลียดกัน แต่จิตใต้สำนึกมันสั่งให้ชานยอลทำให้สิ่งที่สอง

ร่างสูงเริ่มขยับแกนกายเข้าออกจากช้าๆแสนจะเนิบนาบก่อจะแปรเปลี่ยนเป็นเร็ว ถี่ และรุนแรง มือน้อยที่ถูกมัดรวบไว้พยายามดันให้อีกคนออกให้ห่างที่สุด สัมผัสแค่ข้างพออย่าให้ต้องถึงข้างบนเลย แค่นี้ก็เจ็บจนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว

“อ๊ะ..”

“อ๊า....” ร้องครางออกมาอย่างสุขสม ก่อนจะเอื้อมมือขึ้นไปแกะเข็มขัดที่มัดมือคนตัวเล็กไว้

“จะ....เจ็บ อ๊ะ ฉะฉันจะ..เจ็บ”

“ซี๊ดดดดส์”

“ฮือๆๆๆ” ทั้งร้องครางเพราะความเสี่ยวซ่านและความเจ็บปวดที่เข้ามาพร้อมๆกัน ตอนนี้แบคฮยอนเองก็เริ่มที่จะต้านไม่ไหวแล้ว

ร่างสูงเห็นว่าอีกคนอาการแย่ก็เลื่อนหน้าเข้าไปจูบปลอบประโลม เขาขอโทษที่เข้าใจผิด ขอโทษที่คิดว่าอีกคนนั้นขายตัว ตอนนี้ชานยอลคนโง่รู้แล้ว อย่าร้องไห้ทรมานเหมือนจะขาดใจแบบนี้สิครับตัวเล็ก ชานยอลผิดไปแล้วจริงๆ

“ทนอีกนิดนะ”

“เจ็บ....ฮะ ฮึก ไม่วะไหวแล้วววววว” มือเรียวกำผ้าปูที่นอนเน้นระหว่างแรงส่งที่กระแทกเข้ามาของร่างสูง ผ้าปูสีขาวจากที่เรียบจนตอนนี้กลายเป็นผ้าที่ถูกแปดเปื้อนและยับยู้ยี่ไปแล้ว

“อ่าส์........ผ่อนให้ฉัน บะ..แบคฮยอน”

“ฉันเจ็บ ไม่เอาแล้ว อ๊ะ..” พูดไม่ได้ศัพท์อะไรทั้งนั้นตอนนี้สมองขาวโพลนไปหมด หมดเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศปากบอกไม่เอาแต่ความจริงแล้วเขาก็ปฏิเสธสัมผัสรุกเร้าแบบนี้ไม่ได้เลย

“ขอโทษ”

“อร๊างงงงงง......”

“ได้ยินฉันบอกมั้ย(?)”

“อ๊าส์..... ไม่ไหวแล้ว” พูดจบน้ำรักสีขาวขุ่นของเจ้าตัวก็ไหลออกมานั้นทำให้ชานยอลรู้ว่าคนตัวเล็กใต้ร่างเขานี้เสร็จไปแล้วเรียบร้อย คนที่อยู่ก็ต้องจัดการเอาเองสินะ

“แบคฮยอนอ่า...ขอโทษนะ”

“คุณทำกับผมแบบนี้...คุณมันใจร้าย!!” เมื่อรู้ว่าอีกคนนั้นพูดแทงใจดำก็ก้มลงไปประกบปากจูบทันที ไม่อยากได้ยินคำต่อว่า ไม่อยากได้ยิน!!!

“อื้อออออออ”

ถอนจูบออกเมื่ออีกคนเริ่มจะมีทีท่าว่าจะหายใจไม่ออก ตอนนี้เขาใกล้ที่จะเสร็จแล้ว ความถี่ ความเร็วและความแรงที่แบคฮยอนได้รับมันกำลังทำให้เขาแตกเป็นเสี่ยงๆ

“อ่าส์” ร้องครางยาวออกมา เมื่อตัวเองกระตุกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของอีกคน กับคนอื่นๆชานยอลมีถุงยาง และเสร็จข้างนอกตลอด แต่กับคนนี้ คนที่ชานยอลรู้ตัวว่าทำผิดไปกลับทำการขอโทษโดยการปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของคนตัวเล็ก

“พอใจแล้วใช่มั้ย(?)”

“................” ไม่ตอบแต่การล้มตัวลงนอนข้างๆก่อนจะคว้าเอวบางมากอดเน้น ทีแรกก็โดนขัดขืน แต่ด้วยการมีอะไรกันเมื่อกี้มันทำให้คนตัวเล็กไม่สามารถทำอะไรได้เลย

“อยู่เฉยๆ ถ้าขยับ ฉันจะถือว่านายอยากโดนอีกรอบ!!!!!” แบคฮยอนก็ได้แต่ฮึดฮัดในใจ เสียใจที่เขาต้องมาเสียตัวครั้งแรกให้กับผู้ชายที่ยังรู้จักกันได้ไม่นาน เสียใจที่ไม่ขัดขืน เสียใจที่ยอมให้เขาเอาได้ง่ายๆ เสียใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย