" หึ อื้ออ! "
ประกบริมฝีปากดูดดุนภายในจนคนตัวเล็กเริ่มดิ้นเมื่ออีกคนจับขาเรียวอ้าออกและสอดแทรกตัวเองเข้าไปแทนหว่างขา
กดลำคออีกคนโน้มใบหน้าลงมาบดจูบจนเกิดเสียงเฉอะแฉะก่อนที่เสื้อตัวบางจะโดนละลาบล้วงไปทั่วแผ่นหลัง
... นายต้องไม่สมยอมนะลู่หาน!
ลู่หานสะดุ้งเฮือกทันทีที่รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดอยู่บริเวณกลางลำตัว
ริมฝีปากอุ่นอีกคนจรดซิปและใช้ฟันกัดดึงลงอย่างใจเย็นโดยที่มือสองข้างทำหน้าที่จับกุมมือเล็กทั้งสองไว้อยู่
“ยกขาขึ้น”คำสั่งเรียบๆที่มาพร้อมการซุกไซ้ผิวเนื้อเรียบลื่นตรงช่วงคอ เกลียด เกลียดคนใต้ร่างนี้มากที่สุด ชอบทำอวดดี อวดเก่ง ทั้งๆที่ในใจก็อ่อนไหว และอ่อนแอ คนอย่างนายมันจะได้สักกี่น้ำกันลู่หาน แต่ที่แน่ๆขอให้เป็นน้ำรักของฉันก็แล้วกันนะ
“ปล่อยเถอะนะ” พยายามอ้อนวอนร้องขออีกคน
ทั้งๆที่ตอนนี้สติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเมื่ออีกคนเริ่มจับไปที่แกนกายของเขา
จมูกโด่งไล้ข้างแก้ม ใบหน้าหวานไม่รู่ว่าเซฮุนกำลังคิดอะไร
และตัวของเขาเองนั้นกำลังคิดอะไร ทำไมถึงไม่ยอมขัดขืน ทำไมต้องยอมด้วย
หยาดน้ำตาที่กักเก็บเอาไว้ยังคงเอ่อล้นออกมาจากดวงตาที่แข็งกราวดวงนี้ ในขณะที่เขาถูกเซฮุนโลมเลียและฟอนเฟ้นเนื้อตัวจนอ่อนปวกเปียกไปหมด
“อะ….อา”
“คิดว่าจะเก็บเสียงนานกว่านี้นะ” ค่อยๆก้มลงซุกไซร้
ที่ซอกคอขาวนวล ที่มันกำลังขึ้นรอยแดง จากการกระทำเมื่อสักครู่นี้ พร่ำบอกตัวเองเสมอว่าจะไม่หวั่นไหวเอง
แต่ทำไมกัน ทำไมไม่ยอมหยุดการกระทำที่ทำร้ายคนใต้ร่างนี้
ยิ่งเห็นความอ่อนแอที่มันเป็นตัวตนที่แท้จริงของร่างบางนี้ ยิ่งอยากปกป้อง
แต่นายมันทำตัวเองทั้งนั้น ลู่หาน!!
“ปล่อยฉันนะ”
“ปล่อยทำไม ในเมื่อของนายมันตื่นแล้ว” เลื่อนมือช้าๆไปจับแก่นกายของอีกคนที่ตอนนี้มันอึดอัดเต็มที่
ทรมานแบบนี้สิดี หึ!
เซฮุนริดกระดุดเสื้อของร่างบางออกหมดก่อนจะโยนทิ้งมันให้ลงไปอยู่ข้างเตียง
ถ้าให้หยุด ให้ปล่อยตอนนี้ก็คงจะไม่ไหว ในเมื่อความต้องการมันมีมากกว่า
แม้จะรู้ว่ากำลังทำลายคำปฏิญาณของตัวเอง แต่เจออกขาวแบบนี้ขอไม่ทนแล้วกัน
ลู่หานหันหน้าไปทางอื่น
ไม่อยากนึกสภาพว่าตัวเองกำลังเปลือยทั้งตัวให้อีกคนจ้อง เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
แต่เขาจะขอจำไว้จนวันตาย ว่าไอ่กัปตันหน้าแมวนี้คือคนที่เขาเกลียดที่สุด
ตั้งแต่เกิดมา
“อะ...อ้า”
“ฉันขอแค่หลังจากนี้ ขอแค่นายเรียกชื่อฉัน ยอมทำตามฉัน แล้วฉันสัญญาว่าจะไม่รุนแรง” พูดปลอบใจเมื่อรู้ว่าตัวเองก็เริ่มทนไม่ไหว
และก็รู้ด้วยว่าอีกคนเริ่มมีอาการเหงื่อออกและและแสดงสีหน้าทนไม่ไหวแล้ว
“ฮะฮึก” เก็บเสียงร้องเอาไว้ ไม่อยากให้อีกคนได้ยิน
เขาจะต้องเข้มแข็ง แต่ทำไมร่างกายกับจิตใจมันขัดกันแบบนี้ เขากำลังเป็นอะไร
ทำไมเขาถึงรู้สึกสับสนแบบนี้
“อย่าฝืน” พยายามบอกให้อีกคนอ่อนข้อลง
แต่อีกฝ่ายนั้นศักดิ์ศรีกับมีมากกว่า
“ไอ่กวาง! อ้าขา”แววตานิ่งตวัดมองร่างบางที่นั่งนิ่งไม่ยอมเปิดทางให้
สุดท้ายก็ต้องปล่อยมือจากข้อมือเล็กข้างหนึ่งมาดันขาออกพร้อมกับดึงชั้นในลงอย่างคล่องแคล่ว
ริมฝีปากร้อนครอบงับส่วนอ่อนไหวที่เริ่มตื่นตัวอย่างชำนาญทันที
" อา.. อ้ะ "
กัดริมฝีปากปิดกลั้นเสียงน่าเกลียดสำหรับตัวเองพร้อมกับหอบหายใจแรง อย่าไปยอม ลู่หาน! นายต้องไม่ยอม
เซฮุนซุกไซร้เข้ากับแก่นกายของร่างบางที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าผ้าที่ใช้ปกปิดมันเอาไว้ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ไหน
รูดขึ้นลงเร็วอย่างไร้ความปราณีเมื่อเห็นร่างบางไม่ยอมปล่อยเสียงครางออกมาให้ได้ยิน
ทำได้เพียงนั่งเกร็งเหงื่อซึมและงับริมฝีปากตัวเองหักห้ามอารมณ์อย่างเวทนา
ปลายลิ้นร้อนสีสดแลบออกมาเกี่ยวกระหวัดส่วนปลายจนเสียงหวานหลุดฮือออกมาเบาๆ
พร้อมกับพ่นลมหายใจคลายความใคร่ในเลือดที่มันกำลังดีดตัวขึ้น
ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยในตัวไอ่กวางนี้ จะไม่ไปเอากับใครเลยนอกจากไอ่กวางอวดดีตัวนี้
“อะ ... อือ” เร่งจังหวะเข้าออกริมฝีปากและออกแรงดูดที่ส่วนกลางลำตัวอย่างแรงจนใบหน้าหวานเชิดขึ้นไม่ปิดบังอาการแต่อย่างใด
“เจ็บขอให้ร้อง เพราะถ้านายไม่ร้องฉันก็ไม่สามารถช่วยนายได้” ขาขาวถูกจับขึ้นพาดบ่าแกร่งโดยลู่หานมองทุกอย่างใจเต้นระทึก..เอาน่ะ..เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ถ้าผ่านได้ ฉันสาบานได้เลย นายจะกลายเป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุด
“อะ..โอ๊ย..” เพราะว่ามันเจ็บมากกับการมีอะไรกันครั้งแรกแบบนี้
มันทำให้ร่างเล็กแทบขาดใจ
ท่อนแข็งค่อยๆดันตัวเข้าไป โดยร่างบางพยายามผ่อนคลายตามที่อีกคนบอก
แม้จะฝืนตัวเองบางในบางคราวเนื่องจากความเจ็บที่มันกำลังตื่นตื้นขึ้นมา
ความเจ็บแสบที่ได้รับเรียกได้ว่าสุดบรรยาย
ฝ่ามือเรียวตีอกอีกคนเมื่อมันเข้าไปครึ่งทาง ปากเล็กพะงาบๆว่า ‘เจ็บ’ออกมาให้พอรู้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อร่างสูงที่ด้านบนพยายามจะใส่แท่งร้อนของตัวเข้ามาให้สุด
“เจ็บๆๆ เอาออกนะ” ฟาดมือลงไปที่หัวไหล่กว้างของร่างสูง
“ไม่ทันแล้ว”
“อ๊ะ....อ๊ะ” ร้องออกมาเมื่ออีกคนเริ่มขยับ เข้าออก
จากที่ตอนแรกเนิบๆ จนตอนนี้รัว ถี่ แร็ว และแรงมาก
ตับ ตับ ตับ
เสียงเนื้อที่ดังกระทบไม่ได้ทำให้คนที่อยู่ด้านบนนั้นรู้สึกได้เลยว่าคนที่เป็นฝ่ายรับนั้นเจ็บและจุกมากแค่ไหน
เพราะร่างสูงกำลังติดอยู่ในห้วงของฝัน ความอยาก
“อ๊ะ! อะ...อาา..”
“ซี๊ด..” ใบหน้าคมเปื้อนเหงื่อหัวเราะหึ ดวงตาฉายแววร้ายจนอีกฝ่ายสะดุ้ง
“อ๊า..อ๊ะ!..อะ..อา...อาาาา...ซี๊ด..อ่าส์”
“ฮึก..อึ่ก..อื้ออ”เซฮุนเลียริมฝีปาก
เจ้าตัวยังทำการวิดพื้นเตียงจนเห็นกล้ามแขนแข็งแรงผิดกับลักษณะภายนอกที่ผอมบางที่ยังคงโยกไปตามแรงส่งที่อีกคนมอบให้
แทบจะจมมิดหายไปเตียงแล้วตอนนี้
กายบางบิดเร่าๆด้วยอารมณ์กระสันอยาก หน้าคมเดาะลิ้นเบาๆก่อนจะเพิ่มจังหวะกระแทกถี่ทันที
เมื่อรับรู้ได้ว่าภรรยามือใหม่และสามีมื้อใหม่อย่างเขาจะเข้าถึงฝั่งพร้อมกัน
เพราะลู่หานรัดเขาแน่นมาก แน่นจนเจ็บหนึบ แทบจะปลดปล่อยออกมา
เซ็กส์ครั้งนี้มันเหนือคำบรรยายกว่าครั้งไหนๆ มันทำให้เซฮุนรู้สึกอยากมากขึ้น
มากขึ้น และมากขึ้น อยากกอบโกยจากผู้ชายอวดดีคนนี้ให้มากที่สุด
“อ๊ะ!! โอ๊ย..อ๊ะ!..ฮะ...อา..อา..ซี๊ดด!!..อ้าาา” ร่างบางร้องเสียงดังออกมาด้วยความทรมาน
และตามมาดด้วยเซฮุนที่ใส่รัวเข้ามาไม่ยั้ง จนเสร็จตามๆกันไป เซฮุนพยายามมองหน้าสวยหวานของคนที่กำลังนอนหอบอย่างไร้สติอยู่
เม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาจนเห็นได้ชัด ภาพตรงนี้ทำเอาเซฮุนหัวใจแทบหยุดเต้น
สวยงามเหลือเกิน เซ็กซี่เหลือเกิน น่าทะนุถนอมเหลือเกิน