“ซะ..เซฮุน!” เสียงหวานกรีดร้องยามที่ร่างสูงกดร่างเล็กลงกับเตียง
จิกเล็กลงกับผ้าปูที่นอนตะเกียกตะกายจะหนีออกจากอ้อมแขนที่รัดแน่น ไอ้บ้านี้มันทำจิงวุ้ย
“อือ.....อออออ” เสียงอืออืมของเซฮุนทำเอาผมเสียวซ่านเลย ไหนกจะการกระทำที่ซอกคอผมอีก TUT
แต่แปลกผมกลับอยากสัมผัสมันมากขึ้น มากขึ้น
และมากขึ้นจากผู้ชายคนนี้ ไม่ๆๆ
ผมต้องไม่ยอมไอ้จอมมารนี้
“แฮ่ก
แค่กๆ! อ๊ะๆ หยะ..หยุด”
ร่างสูงไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กกว่าหอบหายใจนาน
เลื่อนใบหน้าลงซุกไซร้ซอกคอใช้ริมฝีปากกดย้ำรอยเดิมจนขึ้นสีแดงหลายรอย
เปลือกตาบางหลับแน่นยามที่ฟันคมๆกัดลงบนต้นคอ
“คิดถึง...”
“อ๊ะ! อ๊า อ๊า”
นิ้วเรียวดึงปกเสื้อทั้งสองฝั่งให้แยกออกไปกองอยู่ที่ต้นแขน
ก้มหน้าลงแลบเลียยอดอกสีสวยอย่างหยอกล้อดูดดึงจนขึ้นชูชัน
มือที่เป็นอิสระจิกข่วนลงบนแผ่นหลังกว้างจนเจ็บรู้สึกน่าอายเมื่อได้ยินเสียงตัวเองครางก้องไปทั่วห้องที่เงียบสงบ
เซฮุนไม่ปล่อยให้มืออีกข้างว่างเลื่อนไปบดขยี้ยอดอกอีกข้างจนร่างเล็กสูดปาก
จุ๊บ
เสียงริมฝีปากที่ระดมจูบไปทั่วแผ่นอกบางทำให้ลู่ฮานต้องซุกหน้าลงกับหมอน
น้ำตาไหลอาบทั่วแก้มด้วยหลากหลายอารมณ์ บางทีอาจเป็นเพราะคำว่า คิดถึง เมื่อกี้
“คิดถึง?
แล้วคนเมื่อคืนอ่ะ!! นายเห็นฉันเป็นของเล่นหรือไงห๊ะไอ้บ้า!!” ผมฟาดฝ่ามือลงไปที่ไหล่กว้างของไอ้บ้านี้
“เปล่า นายมันของจริง
แต่ผู้หญิงคนนั้นอ่ะ ของเล่น!”
เซฮุนลากเสียงต่ำที่ว่าผู้หญิงคนนั้นอ่ะของเล่น นายมันปีศาจพรากจิ้นโคตรๆ TUT
“อือ” พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ไอ้ล่างสูงบ้านี้ทำเอาจิตใจผมลอยไปไกลเกินที่จะกู้กลับแล้ว ‘นายมันตัวจริง’ จริงอย่างที่นายพูดหรือป่าวนะเซฮุน
“หมดเวลาคุยแล้ว
เลิกถามมากความไม่งั้น ฉันกดนายทั้งวันทั้งคืนแน่ถ้าขัดอารมณ์ฉัน” เสียงเชิงไม่พอใจ
และนิ่วหน้าตัดบทของเซฮุน ทำเอาผมจุกคอเลยอ่ะ
“สัญญากับฉันก่อนว่าเราจะคืนดีกัน
แล้วนายก็ห้ามอารมณ์เสียใส่ฉันถ้าฉันไม่ใช่ต้นเหตุของอาการอารมณ์เสียของนาย ละ ละ
แล้.......” ผมยังพูดไม่ทันจบไอ้ร่างสูงบ้านี้ก็กดลงจูบปากผม
อย่างความเร็วแสง น๊อยยยยด์!! ไอ้นี้
“โอ๊ย”
“หยุดเลย ฉันยังพูดไม่จบ
ถ้าพูดยังไม่จบและถ้านายไม่ฟัง ก็อย่าหวัง” ผมยืนคำขาด
หลังจากการะชากหัวหัวนี้ได้
“เร็วๆอย่าลีลา
เครื่องมันร้อนแล้ว”
“แล้วนายก็ต้องเลิกควงคนอื่น
โดยเฉพาะผู้หญิงคนที่นายเคยควงแล้วก็เคยพามาส่งถึงห้อง ตกลงมั้ย? ถ้าไม่! นายขนข้าวของออกจากห้องฉันได้เลย แล้วอย่ามาเจอกันอีก”
“ได้
ทำต่อได้ยัง?เครื่องมันจะหายร้อนแล้ว”
ว่าแล้วก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ไอ้ร่างสูงบ้านี้เลื่อนมือปลดเข็มขัด
กระดุมและรูดซิปกางเกงลงอย่างรวดเร็วจนไม่ทันร้องห้าม
เซฮุนใช้เวลาไม่ถึงนาทีในการจัดการดึงกางเกงขายาวไปกองอยู่ที่พื้น
ทั้งกายเล็กเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตค้างอยู่ที่ต้นแขนและชั้นในสีขาวที่ปกปิดสิ่งที่เขาอยากสัมผัสมากที่สุดเอาไว้
เซฮุนปลดเข็มขัดหนังของตัวเองออกจากกางเกง
แล้วทิ้งไว้ที่ข้างเตียงนอนสีขาว เนื้อสัมผัสเนื้อทำให้เซฮุนพอใจ
มือหนาค่อยๆเลื่อนลงไปกลางลำตัวลูบไล้สิ่งที่กำลังตื่นตัวอยู่ใต้ชั้นในอย่างเบามือ
จนเสียงครางหวานดังขึ้นมาอีกรอบแต่คราวนี้เป็นความเสียวที่มากขึ้นเป็นเท่าตัว
“พะ พอแล้ว อื้อออ! อ๊า อ๊ะๆ! อยะ อย่าบีบ...”
“นายเป็นของฉันคนเดียวนะลู่หาน”
พูดแล้วก็กดจูบลงที่ซอกขาขาว
ใช้ปลายนิ้วดึงขอบชั้นในลงมาจนไปคาอยู่ที่ข้อเท้าข้างหนึ่ง
เซฮุนเลียริมฝีปากอย่างกระหายจ้องมองแก่นกายเล็กที่สั่นระริก
ท่าทางที่ทำให้เรียวขาเล็กเบียดเข้าหากันให้หลบหนีจากสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการกายเล็กแดงก่ำทั่วร่าง
เซฮุนจับเรียวขาเล็กให้แยกออกจากกัน
เอาขึ้นพาดบ่าจนลู่ฮานครางอื้ออึง
หลับตาแน่นไม่กล้ามองว่าร่างสูงกำลังมองร่างกายตนเองด้วยสายตายังไง
“ครั้งแรก
ที่เรามีไรกันนั้นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ครั้งนี้ ตอนนี้ ทุกคำพูด ทุกการกระทำ
ทุกๆอย่าง ฉันมีสติครบถ้วน”
“อ๊า!! อื้อออออออออ”
มือหนาลูบไล้ตามความยาวไม่กี่รอบพอให้ร่างเล็กส่งเสียงครางหวานออกมาให้ได้ยินก็เปลี่ยนเป็นกอบกุม
ใช้นิ้วโป้งกดเน้นย้ำที่ส่วนปลายกระตุ้นอารมณ์
“อ๊ะ อ๊ะๆๆ เจ็บ ซะเซฮุนอื้ออ”
เสียงหวานครางเป็นจังหวะถี่รัวตามมือหนาที่รูดเข้าออกอย่างเป็นจังหวะจน
คนถูกกระทำแทบขาดใจสลบไป ร่างสูงมองแก่นกายที่เริ่มที่น้ำใสปริ่มออกมายอดปลายด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
กระชับต้นขาสวยให้ขยับเข้ามาจนแก่นกายเล็กจ่ออยู่ที่ใบหน้า
“เซฮุน...”
ลู่ฮานลืมตาขึ้นมามองคนที่จู่ๆก็หยุดการกระทำทั้งหมด
เสียงหวานครางแหบพร่าเซฮุนวางเรียวขาสวยลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา เลื่อนใบหน้าตนเองไปเทียบใบหน้าสวย
จูบลงบนกลีบปากแดงเบาๆ
“อ๊ะ!”
ริมฝีปากบางกัดเข้าหากันจนเจ็บเมื่อโพรงปากร้อนเข้าครอบครองแก่นกายโลมเลียราวกับขนมชั้นเลิศอย่างไม่รู้จักอิ่ม
เสียงครางหวานหูที่ดังทั่วห้องยิ่งกระตุ้นให้เซฮุนเพิ่มแรงกระทำ
จับยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นวางบนไหล่ มือที่ถูกมัดยกขึ้นเหนือหัวเกาะผนังเตียงแน่น
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นส่งเสียงร้องสลับหอบหายใจออกมาไม่หยุด
“จะ อ๊ะอา ซะเซฮุน”
เสียงที่ร้องเป็นนัยทำให้มือหนาขยับไปกอบกุมพร้อมขยับหนักๆทั้งที่โลมเลีย
ไม่นานลู่ฮานก็กรีดร้องออกมาเมื่อถึงสุดปลายทางปลดปล่อยทุกหยาดของอารมณ์เข้าสู่โพรงปากร้อน
เซฮุนลุกขึ้นถอดกางเกงออกไปพร้อมบ็อกเซอร์
สรีระของผู้ชายทำให้ลู่ฮานเบนใบหหน้าหนีอย่างเขินอายราวคนที่ประสบครั้งแรก
ทั้งๆที่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกในชีวิตซะหน่อย
เพียงแค่เป็นครั้งแรกของพวกเขาที่เกิดขึ้นจากความเต็มใจและการมีสติที่ครบถ้วนของทั้ง2
“อายอะไร”
“ปะ..เปล่าสักหน่อย”
“ฮึๆ”
“ขำอะไร! อ๊ะ...”เซฮุนตัดเสียงที่กำลังจะด่าด้วยการจับเรียวขาแยกออกกว้าง
ก้มลงแตะช่องทางสีสดที่ปิดสนิท
“อ๊า! ..
อึก อื้อ”
ร่างสูงใช้นิ้วเรียวอย่างชายกดลงในกลีบเนื้อเพียงนิดย้ำคำถามของตน
แต่แทบทำให้คนโดนรุกล้ำแทบขาดใจ
เสียงหวานครวญครางไม่ได้ศัพท์เมื่อนิ้วเรียวยังกดเข้ามาเพียงนิดอยู่หลายครั้งจนคนขี้แกล้งอยากจะกระแทกความเป็นชายเข้าไปในช่องทางนุ่มนี่ทันที
“อื้ออ เซฮุน อยะ อย่าแกล้ง”
ลู่ฮานขอร้องอย่างน่างสงสาร กัดริมฝีปากตนเองอย่างมีอารมณ์ก้มใบหน้าใช้สายตาพร่าเลือนมองคนที่ซุกไซร้ตวัดลิ้นเลียหัวนมที่ชูชันสู้ลิ้น
“ถึงเวลาเลิกเล่นแล้ว”
ประโยคสั้นๆที่ลู่ฮานรู้ดีว่าหมายความว่าอะไร
เซฮุนถอยใบหน้าออกจากหว่างขาเลื่อนมือลงไปจับแก่นกายที่กำลังตื่นเต็มที่ของตนจ่อเข้ากับช่องทางสีสด
ก่อนจะค่อยดันเข้าไปอย่างเนิบนาบ เพียงแค่เข้าไปได้ส่วนหัวลู่ฮานก็หวีดร้อง
“เจ็บ! อะ เอาออกไป เจ็บ เซฮุน”
เซฮุนหยุดค้างตัวเองเอาไว้
ขยับตัวขึ้นไปบดจูบริมฝีปากบวมช้ำเป็นการปลอบประโลมดึงความสนใจ
“ทนอีกนิดคนดี อา...”
“อ๊า!!! เซฮุน”
เสียงหวานหวีดร้องเป็นครั้งสุดท้ายยามที่ถึงจุดสูงสุดของอารมณ์
แก่นกายเล็ดปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนที่นอนสีขาว
พอกับท่อนเนื้อร้อนที่ปล่อยฉีดเข้าสู่ร่างเล็กจนลู่ฮานสะท้านกับความอุ่นวาบพุ่งเข้ามา
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นราวกับยั่วยวน
สำหรับโอเซฮุน
บางทีการออกกำลังกายตอนเช้าหลายๆรอบมันก็ดีเหมือนกันนะ...
สำหรับลู่หาน
บางทีเซฮุนอาจจะทำได้อย่างที่เขาได้สัญญาเอาไว้
กลับไปอ่านได้นะจ๊ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น